Σήμερα έκλεισε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Είδηση απ’αυτές που περνάνε στα ψιλά στον απόηχο βαρυσήμαντων δηλώσεων για στικάκια, cd και ονόματα. Πριν λίγο καιρό, στα πλαίσια του εκπαιδευτικού Καλλικράτη, έκλεισαν (συγχωνεύτηκαν) σχολεία κι έβαλαν λουκέτο βιβλιοθήκες.

Και θυμάμαι την διατύπωση του Ουγκώ «Celui qui ouvre une porte d’école, ferme une prison» που είναι γνωστή ως «Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή». Μόνο που σε μας εδώ και χρόνια, ισχύει το αντίθετο.

Γιατί αυτοί που καίνε βιβλία (βλ. Μ^ν του Ανδρουλάκη) είναι και αυτοί που εκλέγουν βουλευτές και υπουργούς που ό,τι πιο κοντινό έχουν πιάσει σε βιβλίο είναι τα αθλητικά των εφημερίδων. Και ο περισσότερος χρόνος που ξόδεψαν για διάβασμα είναι στο εντευκτήριο της Βουλής χαζεύοντας παραπολιτικά στη ζούγκλα και στο φίμωτρο.

Αλήθεια, θα ήθελα να ξέρω πόσα και ποια βιβλία έχει διαβάσει ο Τζαβάρας ο υπουργός μας επί του πολιτισμού. Και πόσα άλλα ο Γιάννης ο Ιωαννίδης ο υφυπουργός μας επί της Παιδείας.